Mustafa DAĞHAN
E-Posta : mustafadaghan@msn.com
10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü dolayısıyla tüm meslektaşlarımın bu özel gününü kutlayarak, hayırlar getirmesini dilerim. Bilmeyenlere ve unutanlara yaptığımız mesleği tekrar hatırlatmakta yarar görüyorum. Zira bugün gazeteciliğin saygınlığını yitirdiğini düşünen ve bu minvalde yakınan meslektaşlarım artmaya başladı. Evet, “Gazetecilik nedir, etik kuralları nelerdir, kime gazeteci denir?” dilimizin döndüğünce izah etmeye çalışalım. Gazeteci, bir gazete veya derginin hazırlanmasında ve çıkarılmasında görev alan kişilerdir. Gazeteci, haber ve bilgi kaynağına çabuk ulaşmak ve bu kaynaklardan edindiği bilgi ve haberleri okurlara sunma işini üstlenmiştir. Gazetecinin bu görevini yapabilmesi için habere, olaya, olguya, belgeye ve bilgiye dayalı yazılar yazması gerekir. Bunun için de gazetecinin güvenilir kişi olması zorunludur. Yanlış giden bir şeyleri etik kurallar çerçevesinde anlatma veya haber yapma sanatkarına gazeteci denir. Doğru yapılanları desteklemek, yapılan haksızlığa, zulme veya yanlışlığa karşı çıkmak gazetecinin işidir. Gazetecilik peygamber mesleğidir. Gazeteci muhbir-i sadıktır. Gazetecilik kulaktan dolma bilgilerle yapılmaz. Şantaj, karalama, kirletme, yalan haber, yıpratma gibi unsurları içermez. Gazeteci kanunlara saygılı, ahlaklı, namuslu, dürüst kişilerdir. Ahlaksızca, namussuzca, adice, sokak eşkiyalığına soyunularak, bir şantaj silahı gibi yapılmaya çalışılan şey, gazetecilik değildir. Bu tip şahıslar ve kurumlar hakkında gereği neyse yapılmalıdır. Yapılıyor gerçi ama yeterli değildir. Özellikle İnternet Medyacılığı önüne geçilemez bir hal almaya başladı. Her önüne gelen 50 TL’ye satın aldığı bir domainle başımıza gazeteci kesiliyor maalesef ve bu da işini düzgün yapmaya çalışan tüm basın mensuplarına zarar veriyor. Valilik başta olmak üzere, Basın Yayın Enformasyon Müdürlüğü, Basın İlan Kurumu Müdürlüğü, Afyonkarahisar Gazeteciler Cemiyeti, Afyonkarahisar Gazeteciler Derneği ve İnternet Habercileri Derneğinden oluşan bir “Etik Kurulu” oluşturulabilir. Gazetecilik yapmak isteyen her birey bu kurula müracaat etmeden, onay almadan bu işi yapamamalıdır. Basın mensuplarının kendi içinde oluşan ve artık sorunlar yumağı haline gelmeye başlayan birçok husus doğru bir mekanizma ve yalansız, riyasız devam ederse köklü çözümler geliştirilebilir. Bizim sorunumuz aslında çok açık; “Başarıyı kıskanma ve dedikodu hastalığı!” Biraz daha geniş karınlı olabilsek, başarıyı kınama, eleştirme, yerme yolunu tercih etmek yerine alkışlayabilsek, ‘özür dilemeyi ve teşekkür etmeyi’ küçüklük olarak görmesek ve en önemlisi dedikodu hastalığından kurutulabilsek sorunların çözümü için başlangıç adımını atmış olacağız. Aslında her birey kendini birazcık düzeltme yoluna gitse ve sonrasında yapılan dedikodulara prim verilmese 2. adım da aşılmış olacaktır diye düşünüyorum. Başka bir açıyla herkes ‘kibrinden’ biraz taviz verecek. İyi niyetle, halisane duygularla ve düşmanlıkları bir kenara bırakarak sağlanabilecek bir bütünlük hem saygınlığımızı artıracak, hem de daha fazla imkân ve güç sahibi olanağına kavuşmuş olacağız. Mesleğimizin saygınlık kazanmasını istiyorsak, çeşitli konferanslar, seminerler vasıtasıyla gazetecilerin eskisinden, yenisine sıkı bir tedrisattan geçmesi şart gibi… Diğer yandan birliktelik/güçbirliği şart. Bakın; tüm gazeteciler en azından bazı hususlarda birlikte hareket etse inanın bana birçok sorunu rahatlıkla aşabileceğiz. Fazla uzatmayayım…! Velhasıl samimi birliktelik bence şart. Birlikteliği oluştururken de gazeteciliği ahlaksızca yapmaya çalışan kim varsa sektörümüzden çıkartmamız gerekiyor. Mümkün değil demeyin, istersek yaparız. Yeter ki niyetimiz doğru olsun! 09 Ocak 2018 Salı 20:03
