Son yıllarda televizyon kanallarında artan şiddet içerikli diziler sayesinde kontrolden çıkmış bir toplum olduk. Sokaklara baktığımızda kişiliği oturmamış, kendini dizilerden fırlamış olarak gören giyiminden tutun, konuşmasına, yürüyüşüne kadar dizi karakterlerine benzemeye çalışan birçok insan görüyoruz. Dizilere bağımlı, hayatı dizi olan bu bireyler için olayların sonucunun önemi yok. Çünkü sanal hayatta suç işleyince bir cezası yok. Bu birey gerçek hayatta da bunun olacağını düşünüyor. Artık herkes bir canavara dönüştü. Trafikte yaşanan kavgalara baktığımızda incir çekirdeğini doldurmayacak olaylardan insanlar patlama noktasına gelmiş. Nasıl kavga edebilirim bunun yolunu arayan çok insan var. “İnsanlar konuşa konuşa” sözü artık tarih olmuş. Herkeste bir şiddet eğilimi ortaya çıkıyor. Ve kavga sonrası kendini hapishanede bulup gerçeklerle yüzleşen ya da dizi karakterliğini pekiştirenler de çok. Sadece trafikte mi olay böyle? Tabiki de değil. Neredeyse her gün medyada gördüğümüz kadın cinayetleri. Yine iletişimsizlik aciz insanı şiddet uygulatıyor. Masum çocuklar iletişimsizliğin kurbanı oluyorlar. Anne mezara, baba hapise, eğer çocuk şanslıysa akrabaları sahip çıkıyor, değilse sonuçlar ortada. Bunlarla da kalmıyor zalim insanoğlu. Hayvana şiddet uygulayıp başının göğe erdiğini düşünen, hayvanların ayağını, kulağını keserek adam olduğunu zanneden insan müsveddelerini de görüyoruz. Asimov’un “Şiddet yetersiz kimsenin son barınağıdır” sözü gerçekten bu konuyu çok anlamlı kılmaktadır. Dinimizin emrettiği hoşgörüden uzaklaşan toplum bunun en büyük suçlusudur. Hukuk sisteminin de bu konuda yetersiz olduğunu düşünüyorum. Örneğin aracıyla kavgaya karışan kişinin ehliyetine 5 yıl el konulduğu ya da aracının hazineye aktarıldığı düşünülürse insanlar kavga etmemek için çaba harcayacaklardır. Tabi bu hukukçuların işi. Aynı şekilde medya bu tür dizi ve sinemalara yer vermek yerine hoşgörüyü özendiren aile bağlarını kuvvetlendiren dizilere ağırlık verse emin olun ki aile içi şiddetin de önüne geçilebilir. Çünkü toplumda bu dizi ve sinema oyuncularını rol model alan milyonlarca insan var. Kısaca şiddetin her türlüsüne karşı olmak gerekir. Büyüklerin de küçüklere bu konuda örnek olması gerekir. Adem Güneş’in de dediği gibi; “Şiddet gören bugünkü mazlum çocuk, yarının şiddet gösteren zalimi olur”. Şiddetten uzak, hoşgörünün hakim olduğu günlerde buluşmak ümidiyle… Doç.Dr. Fikret YAMAN