Cemil PASLI


Kafesteki Papağanlara Dikkat!

Aile, Eğitim ve İletişim Uzmanı Cemil Paslı'nın kaleminden...


İbretlik olay İngiltere’de yaşandı.

İngiliz aile evlerinde birkaç gün sürecek su tesisatına dair arızanın giderilmesi için tatile çıkacakları zamanı seçtiler.

Güvendikleri sıhhi tesisatçı Tom’u çağırdılar. Evdeki arızayı tarif edip tatilden dönene kadar işi bitirmesini rica ettiler.

Ev sahipleri sıhhi tesisatçı Tom’a evde iki hayvan olduğunu, kalorifer peteğinin önünde yatan iri köpek Joe’nun zararsız, kafesteki papağana karşı ise dikkatli olmasını istediler.

Papağanın aşırı küfürbaz olduğunu, çok konuştuğunu, sürekli kendisine laf atıp küfürler edeceğini söyleyerek cevap vermemesi konusunda Tom’uuyardılar.

Ev sahipleri tekrar ve ısrarla: “Sana ne kadar küfürler savursa, sataşsa, tahrikte etse asla ve asla cevap verme! Çok bunaltırsa kulaklığını tak müziğini dinle, duyma, ama kesinlikle ve kesinlikle papağana karşılık verme” dediler.

Tom ertesi gün işine başladı.

Gerçekten iri köpek Joe kalorifer peteğinin önünde sessizce uyuyordu.

Fakat papağan söyledikleri gibi hiç susmuyordu!

Sürekli küfürler, sataşmalar, alaylar, tahrikkar sözler…

Tom sıkı sıkı tembih edildiği için asla cevap vermiyordu. Ancak diğer taraftan birkaç küfürde kendisi sallasa, içini soğutsa kafesteki bir papağan ne yapabilir diye kendi kendine sormadan da edemiyordu.

Birinci günü kafası tam anlamıyla sişmiş, bir kamyon küfür yemiş olarak tamamlayan Tom, ikinci gün mesaisine de aynı küfür, alay ve hakaretlerle başladı.

Günün sonlarına doğru, yorgunluk, stres, kafasının tamamen şişmesi ve papağanın kafesteki bir kuş olduğuna aldanıp, papağana okkalı bir küfür savurdu.

Papağan şok olmuştu!

Çünkü kendisine cevap verilmesine alışık değildi.

Sahipleri insanları sürekli cevap verilmemesi konusunda uyarıp papağana küfür etme, sataşma, alay etme konforu sağlamışlardı.

Papağan bir süre sessiz kalınca Tom rahatlamış, olayı kökünden çözdüğünü zannetmişti.

Oysa bu sessizlik tam anlamıyla “fırtına öncesi sessizlikti.”

Papağan orduya savaş öncesi komut veren bir mareşal edasıyla iri köpek Joe’ya bağırdı.

“Yakala ve parçala Joe!”

Papağandan emri alan iri köpek Joe bir anda ayağa kalktı ve o sakin görünen köpeğin içinden adeta bir canavar çıktı.

Bütün hız ve hıncıyla Tom’un üzerine atılan iri köpek Joe Tom’u hastanelik etti.

Ev sahipleri Tom’u hastanede ziyaret ettiler. Üzgün olduklarını ama cevap vermemesi gerektiğini söylediklerini hatırlattılar.

Kıssadan hissemiz şudur dostlar!

Aileden, kurumlara, STK’lardan şirketlere, basın-yayın organlarından sosyal medya mecralarına kadar birçok mahfilden insanlar kafesteki papağan gibi dilleriyle oluşturdukları fitnelerle kendilerini güvende gördükleri kafeslerinden toplumu emre hazır Joe’ları kullanarak zehirliyorlar.

Evin içinde, kurum ve kuruluşlarda iri köpek Joe gibi kolay gaza ve dolduruşa gelen insanları doldurup kendileri perde arkasında masum fotoğraf vermeye devam ediyorlar.

Sözle yapılan fitne silahla yapılan zarardan daha derin, daha sürekli ve daha zararlıdır.

Kur’an-ı Kerim bu etkiye Bakara suresi 191. Ayette “fitne cinayetten şiddetlidir” ifadesi ile işaret etmiştir.

Bize düşen göreve gelince; kafesteki papağanları güvende olduklarını düşündükleri kafeslerinden dışarı riskli alana çıkarmak ve iri köpek Joe’ları onların tasallutundan kurtarıp akıllarını başlarına almalarını sağlamak.

Yoksa bu güvenli(!) kafeslerdeki papağanlar çok can yakacak!

Beware of theParrots in theCage!

Theexemplaryincidenttookplace in England.

Theychose a time togo on vacationtofixtheplumbing problem thatwouldtake a fewdays in their British familyhome.

TheycalledTom, theplumbertheytrusted. Theydescribedthemalfunction in thehouseandaskedhimtofinishthejobuntil he returnedfromvacation.

TheownersaskedtheplumberTomthatthereweretwoanimals in thehouse, thatthebigdog Joe, lying in front of theheater, washarmless, andto be careful of theparrot in thecage.

TheywarnedTom not toanswer, sayingthattheparrotwasextremelyabusive, talked a lot, andwouldconstantlycurse at him.

Thehostsagainandinsistently: “Never, ever respond, nomatter how much he curses, taunts, orprovokesyou! If it getstoooverwhelming, put on yourheadphonesand listen tothemusic, don'thear it, but definitelyanddefinitelydon'trespondtotheparrot.

Tomstarted his jobthenextday.

Thereallybigdog Joe wassleepingquietly in front of theheatercore.

But theparrotnevershutup, as they say!

Constantswearing, teasing, sarcasm, provocativewords…

Tomneverrespondedbecause he wasstrictlyadmonished. However, on theotherhand, he couldn'thelp but ask himselfwhat a parrot in a cagewould do if he swore a fewcursesandcooledhimself.

Tom, whofinishedthefirstdaywith his headcompletelyswollenand a truckcursed, startedtheseconddaywiththesameswearing, sarcasmandinsults.

Towardstheend of theday, exhausted, stressed, full of headswelling, anddeceivedthattheparrotwas a bird in a cage, he cursedtheparrotoutloud.

Theparrotwasshocked!

Because he wasn'tusedtobeinganswered.

Theowners had giventheparrotthecomfort of swearing, teasing, andmocking, byconstantlywarningpeople not torespond.

Aftertheparrotwassilentfor a while, Tomwasrelievedandthought he had completelysolvedthe problem.

However, this silence wasliterally “thecalmbeforethestorm.”

Theparrotshouted at thebigdog Joe withtheair of a marshalcommandingthearmybeforethebattle.

“Catchandsmash Joe!”

Thebigdog Joe, whotooktheorderfromtheparrot, suddenlystoodupand a monstercameout of thatcalm-lookingdog.

Thebigdog Joe, whothrewhimself at Tomwithall his speedandfury, put Tom in thehospital.

ThehostsvisitedTom in thehospital. Theyreminded me thattheysaidtheyweresorry but thattheyshouldn'thaveanswered.

Ourshare of thestory is this, friends!

Fromfamiliestoinstitutions, fromNGOstocompanies, frommediaorganstosocialmedia, peoplefrommanyneighborhoodsarepoisoningthesocietyfromtheircages, wheretheyseethemselves as safe, withJoe'sreadytoorder, withtheseditiontheycreatewiththeirtongueslike a parrot in a cage.

Inside thehouse, in institutionsandorganizations, peoplelikebigdog Joe, whocometogasandfilleasily, continuetogiveinnocentphotosbehindthescenes.

Verbalmischief is deeper, morepermanentandmoreharmfulthanharmdonewithweapons.

TheQur'anreferstothiseffect in the 191st verse of Surat al-Baqarawiththeexpression "fitna is more severe thanmurder".

As forourduty; totakethecagedparrotsout of theircages, whichtheythoughtto be safe, totheriskyarea, andtosavethebigdogJoesfromtheirintrusionandmakethemcometotheirsenses.

Otherwise, theparrots in thesesafe(!) cageswill hurt a lot!